Ανάπτυξη σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος

Χρέος όλων όσων πιστεύουμε σ΄ ένα καλύτερο μέλλον, δίκαιο που θα μπορούν οι πολίτες να ζουν με αξιοπρέπεια και να μοιράζονται τα αγαθά, που η ανταγωνιστικότητα δεν θα αποτελεί το μοναδικό προσόν, και ο συναγωνισμός δεν θα θεωρείται ανοησία, είναι να αντισταθούμε στα σημερινά πρότυπα που προτείνονται ως μοναδικά.

Είναι χρέος να σπάσουμε τον ατομικισμό που διαβρώνει κάθε υγιή πλευρά του ανθρώπου.

Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ αναγκαίο, να εδραιώσουμε μια άλλη αντίληψη για τη ζωή. Να σχεδιάσουμε μια κοινωνία στην οποία η ποιότητα θα είναι σημαντικότερη της ποσότητας και η συνεργασία και η αλληλεγγύη θα επιβάλλονται στον ανταγωνισμό και την αποξένωση.

Σ’ αυτή τη νέα αντίληψη, η αυτοδιοίκηση μπορεί και οφείλει να παίξει καθοριστικό ρόλο. Είναι υποχρέωση να αντισταθεί στις επιβαλλόμενες, από την κεντρική πολιτική σκηνή, λογικές του κατακερματισμού των κοινωνικών δυνάμεων και της αποσύνθεσης και να επιδιώξει τον πολυσυλλεκτικό τρόπο οργάνωσης της τοπικής κοινωνίας στηρίζοντας υποστηρικτικές δομές με βάση την σύνθεση.

Οι προεκλογικές περίοδοι βέβαια δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για την μετατροπή κάποιων σε παράγοντες, που επιζητούν απλά την εκχώρηση της διαχείρισης της ζωής των πολιτών επειδή μόνο και μόνο αυτοί δηλώνουν ότι… ξέρουν καλύτερα… είναι οι πιο ικανοί… μπορούν εν τέλει να τα λύσουν όλα! Χωρίς αρχές χωρίς κοινωνικές συμφωνίες.

Φωτογραφίζουν τη λακκούβα, δείχνουν το χαλασμένο παγκάκι ή τον μουτζουρωμένο τοίχο και με έπαρση δηλώνουν ότι αυτοί μπορούν απλά καλύτερα. Απ’ την άλλη σχεδόν ποινικοποιούν κάθε έργο, απομονώνοντάς το από το συνολικό και χρησιμοποιώντας παλιάς κοπής επιχειρήματα, ερμηνεύουν αποσπασματικά τα γεγονότα για να οδηγηθούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από το… εμείς είμαστε οι καλύτεροι!

Μετά την μικροκομματική αντιπαράθεση έρχεται ένα χωρίς περιεχόμενο υποκριτικό προεκλογικό «όλοι μαζί», απλά για εντυπωσιασμό. 

Ε,  λοιπόν δεν μπορούμε να πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ! Δεν μπορούμε να πάμε όλοι μαζί χωρίς συμφωνίες, χωρίς αρχές!

Όσες δυνάμεις της κοινωνίας, αυτοδιοικητικές, συλλογικές και άλλες αγωνίζονται  ενάντια στην υποβάθμιση ή την εξαφάνιση των κοινωνικών και δημόσιων αγαθών, όσες δυνάμεις προτάσσουν την αλληλεγγύη απέναντι στην ιδιώτευση, την πρωτοβουλία απέναντι στην απάθεια, το συλλογικό απέναντι στο ατομικό, μπορούν να βρουν και είναι αναγκαίο να βρουν αυτά που τους ενώνουν και όχι αυτά που τους χωρίζουν. Μόνο τότε το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορεί να έχει πραγματικό νόημα.

Αυτός είναι ο πιο σίγουρος και αποτελεσματικός τρόπος να υπερασπιστείς την κοινωνία που πλήττεται από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές αλλά και τον εαυτό σου αν τον θεωρείς μέρος της και εν τέλει να τις ανατρέψεις στην πράξη.

Η τοπική αυτοδιοίκηση, μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια που θεωρούν ανάπτυξη ό, τι αποδίδει μόνο κέρδος αγνοώντας τις ανάγκες του ανθρώπου, στα σχέδια που το δημόσιο αγαθό γίνεται εμπόρευμα, όπως η υγεία, η παιδεία κ.α στα σχέδια δημιουργίας στρατιάς ανέργων αλλά και εργαζόμενων για ένα κομμάτι ψωμί, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και ότι άλλο απεργάζονται με πρόσχημα την κρίση.

Αυτές οι συμμαχίες, αυτές οι συναινέσεις με κοινωνικές πολυσυλλεκτικές δομές, μπορούν να απαντήσουν δυναμικά στις πολιτικές των μνημονίων και να αποτελέσουν τροχοπέδη σε ότι εξυφαίνεται τώρα και αύριο.