17 Νοέμβρη 1973. 43 χρόνια μετά

Κοντεύει πια να συμπληρωθεί μισός αιώνας από την ημέρα εκείνη. 17 Νοέμβρη 1973. Η αρχή του τέλους της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967. Μια ημέρα σύμβολο που άφησε βαθύ αποτύπωμα στα νιάτα της εποχής εκείνης, αλλά και στις γενιές που ακολουθούν μέχρι τις μέρες μας.

Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία! Μέσα στις τρεις αυτές λέξεις αποκρυσταλλώνεται το αίτημα της εξέγερσης. Μιας εξέγερσης που ξεκίνησε από το φοιτητικό κίνημα, έγινε παλλαϊκή και συντάραξε συθέμελα το χουντικό καθεστώς, που οκτώ μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του 1974, κατέρρευσε κάτω από το βάρος των εγκλημάτων και των ανομιών του.

Οι δεκαετίες κύλισαν. Η 17η Νοέμβρη έγινε ημερομηνία σύμβολο. Ορόσημο για τους κοινωνικούς αγώνες που ακολούθησαν. Επέτειος μνήμης, αλλά και έμπνευσης για κοινωνικές διεκδικήσεις, για το βάθεμα της δημοκρατίας, για την ελευθερία για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Γιορτή της νεολαίας, αφού η νεολαία ήταν εκείνη που πρωτοστάτησε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. 
Αλλά και αφετηρία προβληματισμού και διαρκές μήνυμα προς όλες και όλους για εγρήγορση και αντίσταση σε ό, τι καταδυναστεύει τη ζωή μας σήμερα, το 2016.

Γιατί, η κάθε είδους στρατιωτική δικτατορία, ως πολίτευμα που διαχρονικά αποτελούσε εργαλείο εξυπηρέτησης αντιλαϊκών συμφερόντων, μετεξελίσσεται, ανακαλύπτει νέους τρόπους επιβολής και χειραγώγησης των λαών, αξιοποιεί καινούργιες μεθόδους επικράτησης. 
Στις μέρες μας, και μέσα από πολυσύνθετες διαδικασίες αλληλεξάρτησης των κρατών, η μέθοδος της παράνομης στρατιωτικής βίας που εφαρμοζόταν στο παρελθόν έχει πάρει τη μορφή της οικονομικής βίας, που είναι μάλιστα επενδυμένη με μια ιδιότυπη νομιμότητα.

Το ζούμε με ιδιαίτερη ένταση στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση, που έχει επιφέρει ρωγμές στην εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία της χώρας και σοβαρό πλήγμα στην πορεία του λαού μας για την κοινωνική του ολοκλήρωση.

Έτσι, το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένει επίκαιρο, απευθύνεται κυρίως στις νέες και τους νέους μας και είναι μήνυμα και κάλεσμα αντίστασης:

- Στην άρνηση, τη φυγή και την παθητικότητα
- Σε ό, τι θολώνει το νου και χειραγωγεί τη σκέψη
- Στο ψέμα, την υποκρισία, την απάτη
- Σε ότι μας καταδυναστεύει και μας υποχρεώνει στη σιωπή
- Στην άκριτη αποδοχή λόγων και έργων, εικόνων και παραστάσεων, που εύσχημα διαχέονται με σκοπό τη διαμόρφωση της κοινωνικής μας συνείδησης
- Στο ρατσισμό, την ξενοφοβία και τις κοινωνικές διακρίσεις κάθε είδους, που αποπροσανατολίζουν και καλύπτουν την πραγματική αιτία των προβλημάτων που απασχολούν τις σύγχρονες κοινωνίες.

Με όπλα τη γνώση και τη μόρφωση, που διευρύνουν τη σκέψη και κάνουν τον άνθρωπο τολμηρό, αυτάρκη και δημιουργικό, με στάση ζωής που θα διακρίνεται από τη δράση, τη συμμετοχή και την ενεργητικότητα, η νέα γενιά μπορεί να ζήσει σε μια πατρίδα, που θα εκπληρώνει τα όνειρά και τις προσδοκίες της.-