Ελπίδα πάνω απ’ όλα

Κοιτούσα ξανά το έντυπο των Κοινωνικών Δομών που ξεκίνησε να διανέμεται αυτές τις ημέρες στο Δήμο μας και τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα. Κοινωνικό Παντοπωλείο, Κοινωνικό συσσίτιο, Δημοτική Ιματιοθήκη, Γραφείο Προστασίας Καταναλωτή είναι μόνο λίγες από τις δομές αυτές…

Δεν μπορώ να μη νιώσω υπερήφανη που μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα καταφέραμε να δημιουργήσουμε από το μηδέν νέες, ουσιαστικές και χρήσιμες δομές καθιστώντας το Δήμο μας ικανό να ανταποκριθεί στα –δυστυχώς- ολοένα αυξανόμενα αιτήματα πολιτών για υποστήριξη τις δύσκολες ημέρες που διανύουμε. Και η σκέψη μου είναι συνεχώς στο τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε; Ψάχνοντας λύσεις και διεξόδους, συζητώ με συνεργάτες, αναζητούμε νέες ιδέες και πρακτικές που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν ακόμη περισσότερους πολίτες.    

Από την άλλη πλευρά όμως νιώθω μεγάλη ανησυχία. Ανησυχία και λύπη, διότι όταν ένας αριθμός πολιτών που έρχονται στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου ζητώντας υποστήριξη δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τη βασική ανάγκη της σίτισης, τότε η κατάσταση είναι δραματικά ανησυχητική και πολύ λυπηρή.

Κι αν ακόμη έχουμε καταφέρει να δώσουμε μερικές προσωρινές λύσεις στην ανάγκη κάποιων συμπολιτών μας, τα καθημερινά αιτήματα για μια ευκαιρία στην απασχόληση παραμένουν αναπάντητα. Και αυτό με αγανακτεί. Γιατί προϋπόθεση για να μπορέσουν να απασχοληθούν οι άνθρωποι που έχουν μείνει χωρίς εργασία είναι να μπει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, κάτι που δεν βλέπουμε να συμβαίνει παρ’ όλους τους πρόσφατους πανηγυρισμούς στελεχών της κυβέρνησης για το success story που μόνο εκείνοι φαίνεται να αντικρίζουν. 

Επειδή όμως είμαι από τη φύση μου αισιόδοξη, η ανησυχία μου αυτή με κάνει να επιμένω να βάζω στόχους, να δουλεύω ακόμη πιο σκληρά και να ελπίζω σε καλύτερες στιγμές όχι μόνο για την πόλη και τους ανθρώπους της αλλά και για ολόκληρη τη χώρα. Ελπίδα για μια χώρα που οι τοπικές της κοινωνίες δεν θα χρειάζεται να αναπτύσσουν δομές κάλυψης βασικών αναγκών του ανθρώπου, για μια χώρα ευκαιριών για τους νέους και ασφάλειας για τους μεγαλύτερους.

Ελπίδα για μια χώρα που θα είμαστε ολοένα και πιο υπερήφανοι που ζούμε σε αυτήν.